GEÇ KALDIN BE GÜZELİM
Þimdi mutluluðu unuttuðum yerden alýp ismini,
Dilimin düþürülmeyen zikri yapmak vardý,
Yenilmeden,yýkýlmadan akýp giden yýllara,
Kaybettiðim zamanlarýmý geri almak vardý.
Geç geldin be güzelim,geç geldin.
Þimdi seni basýp baðrýma sýmsýký sarýp sarmalamak,
Karanlýklara boðulmadan yüreðine sýðýnmak vardý,
Cesurca geçip yalnýzlýðýn kýyýsýndan akmak,
Bütün ömrü yanýnda cömertçe harcamak vardý.
Geç kaldýn be güzelim, geç kaldýn.
Kokuþmuþ köhne bir köþede tek baþýma tükenirken,
Seninle bu koca dünyayý karýþ karýþ yaþamak vardý,
Amansýz korkular yapýþýp yakama seni kaybettirirken,
Gül bahçesi yüreðinde çoðalýp güneþ gibi doðmak vardý
Gel geldin be güzelim ,geç geldin.
Bütün acýlarý atýp bir yana seyretmek vardý gözlerini,
Karabasan hayallerden arýnýp seni yaþamak vardý,
Yaþanmamýþ dünleri zamanýn böðründen alýp yarýnlara,
Ýmkansýzlýklarýn bendini seninle kökünden sökmek vardý.
Geç kaldýn be güzelim,geç kaldýn.
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.