Unut dediler. Unutmaya çalýþtým, olmadý. Gençsin dediler Baþkasýný buldum o da yaramý sarmaya yaklaþmadý. Ýçimdeki alev, alev yanan yangýný, Söndüremedim gitti;
Kader utansýn; Çektiðim hep kaderimin yüzünden. Ýçimdeki yangýn, Belli deðil mi, yüzümden; Ýçimdeki yangýna derman olacak su bulup serpemedim Söndüremedim gitti.
Az kaldý. Deli olmama, deli yaþamama Bir gün olsun, Sevdiðim kadýný takamadým koluma Gençliðimi kaybettim, Þu sevda uðruna; Ben þu içimdeki alev, alev yanýp duran sevda yangýnýný, Söndüremedim gitti;
Dediler, bekleme. Umuda bel baðlama yeter beklediðin; O evlendi, Çoluk çocuða karýþtý çoktan; Aynaya bakmaz’ mýsýn onun yüzünden senin gençliðin bitti. Sen onu düþünme, sen seni sevenle yetin; Yine de ben, içimdeki bu yangýný, Söndüremedim gitti;
Yüksel Þanlý er 07 Ekim 2012 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.