bir kýyamet yangýn yeridir ki aþk, hep koyu sýcak ve çýrýlçýplak ya gecenin davetkâr havasýnda, nedendir bu kimsesiz üþümeler, anlayalým mý niçin titrer yýldýzlar, birbirlerine uzaktan bakarak.
.....
/son tanesini diþlediðim haþlanmýþ süt mýsýrýný, koçanýnda düþlerken gecenin/
önce ben duymak isterim sesini, baþýmý göðsüne saklasam yani önce ben, soluðundan ve havadan önce, öyle susasam o fýsýltý dalgalarýnýn çýrpýntýsý, çeksin beni derinlere diyerek üþüyen yýldýzlara aldýrmadan, aþkýný soluksuz yudumlasam, hiç saymadan kaç yýldýzýn ayný anda, zamansýz intihar olup kaydýðýný...
/henüz yazýlmamýþ aþk romanlarýna benzerdi, o kadar çoktu ki göðüslerin/
raký mý içilmeli kör kütük, yoksa seviþmeli miyiz dolu dizgin ses etmeden sorsam gözlerine cevap verir misin, ne dersin hangi sarhoþlukla vurulup-düþeriz en derinlere, haydi söyle bilinmezliðin delice vurgunu, hangisinden bu kara deliklerin, o an tanýþamamýþ ten sýcaklýðýmýz, yýldýzlar gibi severken birbirini...
/seni dinliyor, hecelerinden ben çýkýyordum, sayfalara ses verdikçe kalemin/
ya da dolunaya týrmansak, ýþýklý merdivenlerden nefes nefese sonra týrabzanlardan çýðlýklarla kaysak, kainatýn sessizliðine ayaklarýmýz altýnda kaybolsa yeryüzü, sanki hiç olmamýþ gibi ipini koparmýþ uçurtmalar görsek, her biri kelebek gibi süzülse, meðer ki onlar uçamayan güvercinlermiþ, ama biz bunu asla anlamasak...
.....
görmemiþ ama duymuþtum, iki yýldýz eðer kavuþursa birbirine öyle fýrtýna koparmýþ ki yeryüzünde, uçamazmýþ güvercinler. bilmiyorum, senden mi duymuþtum yoksa, ellerimi tam uzatýrken ellerine.
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.