Sıfır Noktasında

Derin bir vadi.
Ve yamaçlarýnda gri siyah karýþýmý,
yalçýn kayalar.
Karmaþýk duygularýn esaretinde,
Baykuþ gibi tünedim,
Yüksek bir kaya üstüne.
Yalnýzým,
Söz dinlemez yüreðime dargýným,
Birde sana.
þimdi senden çok uzaklardayým.
Lakin,
aþkýn gönlümde onarýlmaz bir yara.
kanayan kalbimin dayanýlmaz sýzýsý,
yok oluþta, kurtuluþun arzusu.
Hadi gel, der gibi,
sinsice gülümseyen,
doðanýn vahþi cazibesi.
belki de hayata son kez bakýþýmdý.
ulaþmak istediðim sonsuzluða,
kavuþma zamanýydý.
Kurtulmalýydým,
içimdeki çýkmazdan.
Acý tatlý anýlarý ve sensizliði,
geride býrakarak.
Boðulur gibi olduðum anlardayým.
Gözlerimi kapatýp,
Derin bir nefes alýyorum.
Sanki ilk kez soluyorum havayý.
Dolu dolu oluyor ciðerlerim.
Düþüncelerim sýfýr noktasýnda,
Ruhumda kocaman bir boþluk,
Gökyüzüne bakýyorum,
anlamsýzca.

Vadinin dibinde durgun sular.
Resmini görüyorum, yansýyan ýþýklarda.
Duraklýyorum o an.
Sen buradasýn ve yine karþýmdasýn.
Hýrçýnlaþan duygularýmla,
Sesleniyorum adýný.
uzun uzun yankýlanýyor çýðlýklar,
vadinin her yanýnda.
Adýný anmak bile, bana yetti.
Boðazýmda düðümleniyor,
Hýçkýrýklar.
Aðlama nöbetleri, gözümde yaþlar.
yüreðim kanýyor,
sýzlýyor,
inliyor.
aþka isyanlardayým…

ýslýk çalýyorum,
bilmem ki neden?
mermi sesi gibi çýnlýyor kayalarda.
Bir balýkçýl hýzla uzaklaþýyor,
Korku içinde.
Uzaktan havlamalar…
Gözlerim sularýn üzerindeki resminde.
Beni çaðýrýyorsun yanýna.
‘’Bekle geliyorum sevgili’’
Diyerek, doðruluyorum.
Son kez,
Gökyüzünde gözlerim.
Affet Allah’ým…

Serin bir yel okþadý saçlarýmý,
Ve derin vadiyi.
Resmin kayboldu sularýn üzerinden.
Býraktým kendimi boþluðun kucaðýna.
Bir an,
Kuþlar gibi özgür,
Uçuyordum kanatsýz.
serin sulara dalýyor bedenim.
Kayýyorum derinlere.
Etrafýmda alaca karanlýk bir dünya.
Seyrediyorum kendimi uzaktan.
Bir bir geçiyor gözlerimin önünden,
yaþamýn sayfalarý.
Ve Sen yine karþýmda,
Kollarýn uzanýyor kollarýma.
Tutmak istiyorum hasretle,
Kayboluyorsun.
Zamansýz bir gidiþ miydi?
Gidiþim.
Ürperiyorum birden.
Aydýnlýða doðru uzanýyor kollarým,
Kendiliðinden.

saniyeler kalmýþtý,
Sonsuzluðun hazzýna.
Heyhat!
Bir kez daha baþaramadým.
Aþkýn esaretinden,
Kurtulamadým.

Mehmet Macit
25.09.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: