Sil, Silebilirsen!
Al kahýr gözlerini, ver buruk yüreðimi,
Bensiz masum rüyalara dal, dalabilirsen!
Yokluðum mutluluksa, tasýmý-taraðýmý
Toplar giderim; huzurlu ol, olabilirsen!
Mahþeri erken yaþadým, kör kuyulardayým;
Kaybolan siluetimi bul, bulabilirsen!
Gözlerden ýrak, ulaþýlmaz kýyýlardayým;
Yaralý kuþlardan haber al, alabilirsen!
Yaðmurlar çiselerken, banklara çöker hüzün,
Dal, yaprakla aðlaþýrken; gül, gülebilirsen!
Ne anlamý var artýk kýþýn, baharýn, güzün;
Naðmeler lâl, sazlar kýrýk; çal, çalabilirsen!
Özlemle büyüttüðüm güllerden kan damladý,
Þimdi boyunlarý bükük; yol, yolabilirsen!
Melalimi sen deðil, saðýr sultan anladý;
Türlü dertlere baþýmý sal, salabilirsen!
Kiralýk deðil, bir ömürlüktü aþk talebim,
Turfanda sevgililerle kal, kalabilirsen!
Her dem inliyor sanma, Yaradan’dýr tabibim;
Yeter ki sabret, ihlâsla dol, dolabilirsen!
Ve dilin kemiði yok, demiþsin ‘sileceðim!’
Unutmak kolaysa eðer; sil, silebilirsen!
Beddua etmem, saadetler dileyeceðim,
Artýk söylemeyeceðim; ‘gel’, gelebilirsen!
03.10.2012
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.