GÖNÜL KUŞUNUN PERVÂZI
Mürg-ü gönül pervâz edip dönerken
Kýrýldý kanadý bir yana düþtü
Göklere dayandý ah u nâlesi
Semâvatten dönüp cihâna düþtü
Her yüze güleni ben dost sanýnca
Ýhanet meyini içip kanýnca
Kerem olup yâr oduna yanýnca
Ateþin firaký bu câna düþtü
Bir ömür ki dost oduna yanarken
Âlem-i pünhanda sýrra dalarken
Sefineler içre necat ararken
Gönül ummanýnda tufana düþtü
Baþýndan kaybettim ben bu dâvâyý
Hesap edemedim gün ile ayý
Çar yandan yýkýldý gönlüm sarayý
Baykuþlar ötüþen virâna düþtü
Dostlar meclisinde çoþ eyleyenler
Gönüller kýrmayýp hoþ eyleyenler
Ecel þerbetini nûþ eyleyenler
Behiþt-i Zehra’da yan yana düþtü
Ehl-i dîller her ahvâlden anlarlar
Pervâne misâlî oda yanarlar
Bu dünyadan göçüp gitti o cânlar
Þimdi devir döndü yamana düþtü
Kurtlar sahasýna dalmakta itler
Softalar da kalkýp bizi öðütler
Arkadan vuruldu aslan yiðitler
Nâmert pençesinde amana düþtü
Kimileri yaðda balda dem sürer
Kimisi paradan desteler dürer
Kimi üç kuruþa kýrk takla döner
Arsýzýn talihi sultana düþtü
Dem be dem ýradýk ardan hâyâdan
Nesiller öz tutmaz kokmuþ mayadan
Ýlm ehli el etek çekti dünyadan
Cehlin karanlýðý devrana düþtü
Cahid-i fâniyim kime neyledim
Erler meclisinde sözüm söyledim
Ömrü hiç uðruna hebâ eyledim
Ardýmdan aðlamak cânâna düþtü
Cahit Kýlýç
Ýstanbul, 28 Eylül 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.