Öldürdüler içimdeki çocuk duygularýmý Þen þakrak, bülbül nidalarýyla þakýyan Bir lolipop’a dünyalarý deðiþen Gökyüzünde yýldýzlarla sörf yapýp Bulutlarýn ahengiyle raks eden Bir busenin, deniz köpüðü gibi coþkusu Güneþ ýþýnlarý gibi sýcak, Küçücük yumruklarda saklý devasa yürek Bulutlar gibi yumuþak, feza kadar derin Yok artýk hiç biri, Boþ býraktýlar ana kucaðýmý Öldürdüler içimdeki çocuk seslerini…………..
Öldürdüler içimdeki hümanist duygularý Bir yetime duyulan ana þefkati Bir þehide dökülen kanlý yaþlarý Bir yitik sonrasý yürek yangýsý Yeni bir güne doðan umutlar Dosta vefayý, sýlaya hasreti, Dudaðýmdaki son kývrýmlarda yok oldu Ýçimdeki gonca açamadý, soldu Bu kahrolasý karanlýk gecenin sonunda Sabah tan vakti yok artýk bende Kör kuyular var yüreðimin en dibinde Yusuf gibi attýlar beni de, Yetim býraktýlar çocuk duygularýmý Öldürdüler içimdeki insan duygularýmý………..
Zühal EKÝCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
utkuza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.