ALIŞAMADIM
ALIÞAMADIM
Bir sabah erken
Oðlumun ayakkabýlarýna bakarken
Bir sefere çýktým çocukluðuma doðru
Ýlk ayakkabýmý aldýðým gün
Hani lastik olmayan
Hani kundura dedikleri,
Babam; alýrken yine eli lastik ayakkabýyla birleþti
Sebebi çepte bir kaç kuruþ arttýrmak.
Sabret kýzým sonra daha iyisini alýrýz derken
Gözlerindeki acý buðulu bakýþlarý þimdi hissediyorum.
Ah be çocuðum yine boyama kalemlerinin her biri bir tarafta
Derken oðluma,
Deðil boyama kalemleri,
Artýk o kadar küçüldü ki tükenmez kalem kapaðý takarak
Büyütmeye çalýþtýðým kurþun kalemimi kaybedip,
Babamdan kalem almak için para istediðimde
Nasýr tutmuþ ellerini ceplerinin üstünden,
Sanki içinde, ne olduðunu bilmez gibi,
Hani belki unuttuðu cepte köþe kapmaca oynayan,
Birkaç kuruþ var mýdýr? Diye bir kez daha yoklayarak,
Sabret kýzým þimdi bozuk yok , akþama bozdurayým derken,
Gözlerindeki acý çaresizliði þimdi anlýyorum.
Yüz metre evlere sýðamayýp borç yiðidin kamçýsýdýr diyerek
Yarýn iki metrelik kara çukurlarda
Nasýl yatacaðýmýzýn hesabýný düþünmeden,
Loðlanma zamaný gelmiþ,
Akan kerpiç damdan, gece yorgan üzerinde raks eden
Yaðmur pýtýrtýlarýnýn sesiyle uyandýðýmýz,
Yer deðiþtirip yataklarýn,
akan yerlerin altlarýna
Sütlü sahanlarý gibi
Yan yana dizilen leðenler geliyor aklýma.
Sabredin çocuklar….
Bir gün refaha ereceðiz derken
Babamýn kanayan yüreðini þimdi hissediyorum.
Ah babam ah… anýlarýmla aramda köprü olan
Kulaklarýmýn birinden bir diðerine atlayan
Sabret kýzým sabret çocuðum sözcükleri
Sabýrla koruðu helva yaptýk babam sabrettik.
Þimdi hesabýný bilmediðimiz, rengi uymuyor diye
Hergün deðiþtirdiðimiz bir yerine onlarca ayakkabý,
Elimizde bile tutamayacaðýmýz kadar küçük kalemler yerine
Dolmasý, tükenmezi, pasteli, kurusu, boyasý,
Yan yana dokuz kardeþin yattýðý tek göz damlarýn yerine
Her çocuða bir oda, üç artý birlere bile sýðmayan
Büyümüþ açgözlü nefsimizi sýðdýrmaya çalýþtýðýmýz
Ýki yüz metrelik evlerimiz de var,
Modeli eskidikçe deðiþtirdiðimiz arabamýz da
Heyhattttt…..
Evet babam evet hayat deðil sen sabretmeyi öðrettin,
Ama hayat senin yokluðunu nasýl dolduracaðýmý bana öðretemedi.
Þimdi her þeyim var ama sen yoksun ,
Topraklar seni sýkmasýn caným babam.
Zühal EKÝCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.