kopuyor koyu bir fýrtýna hava o denli soðuk öðrenme çabasýndayýz hayatý buðulu bir pencere kýyýsýnda...
kalemim acý bir taarruzda gece matemini almýþ kucaðýna cümlelerim dayanýn kara sayfalara yýldýzlarýn evi olan ey koca sema, aðlama!
hayat sonsuz bir imtihan deðil midir aslýnda? buluverir bizi en yorgun anýmýzda ne sancýlý yollardan geçer yüreklerimiz bir kitap önsözüdür acýlarýmýzsa...
ben susarým, ebedi susturmam kalemimi! varlýðýmla ýsýtýrým sözcüklerimi yazmayý yitirirsem bir gün bilin ki o gündür yitirdiðim bedenimi... Sosyal Medyada Paylaşın:
ağılı papatya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.