YANMAK VE PARILDAMAK…
YANMAK VE PARILDAMAK…
“..AÞIKLARIN meyli,dilekleri,O’nlarý zayýflatýr.
SEVGÝLÝLERÝN meyli ise,O’nlarý daha da bir güzel,
daha da bir parlak hale getirir..Sevgililerin AÞK’ý,
O’nlarýn yanaklarýný parlatýr,aþýklarýn AÞK’I ise,
Aþýklarýn canlarýný yakar-yandýrýr..”
Hatýrlamýyorum kimin sözleri..Galiba,Hazret-i
MEVLÂNA’nýn olabilir…
———————————————-
CAN dediðin ne imiþ ki ? Yanýp-yakýlsýn bu caným !
Kuruyup,iskelet olsun;kalmasýn tek damla kaným !
Daha da bir güzelleþsin,yanaklarý parýldasýn;
Güleryüzlü Sevgiliye ömür boyu minnettarým…
Gör,ne kalacak geriye ? Hele kurtul kaygýlardan,
AÞK ve SEVDA kalýr mý hiç? Sýyrýlýrsan duygulardan…
Gözlerini yumduðunda hep konuþurlar arkandan,
EÞ’in,evlâdýn,yakýnýn þaþar anlatýlanlardan…
Elveda ! deyip gitmiþsin…Kahrolasý-pis dünyadan !…
Aaahhh-ü Vaahhh’la dönüyorlar,gömmüþler de kabristandan…
Üç-beþ sayýlý arkadaþ,hýsýmlardan,akrabadan…
Birazýný anlatayým,hatýrýmda kalanlardan :
—-
Yaklaþýk,25 yýlý bulan bir geçmiþte,ZEYNEP KÂMÝL -deki
bir cenaze dönüþü,AP.da yaþanmýþ, gerçek bir olayýn
kýsaltýlmýþ haliyle…Kavgasýz,küfürsüz kýsmýdýr,daha doðrusu..
——-
Kimileri insaflýdýr,fazla ileri gitmezler..
“”Komþu,baþýnýz saðolsun..” der de fazla söz etmezler…
Ulu-orta konuþurlar,bazý kendini bilmezler,
Acýna,acý katarlar,çoktur böyle týynetsizler…
“Emrine þükür,kurtuldun..Rahmetli de çok içerdi…
Biliriz,seni döverdi!Sýzýp-kendinden geçerdi…
Yaptýðýný beðenmezdi,ille de yemek seçerdi…
Ayýp-günah ta bilmezdi..Bizi rahatsýz ederdi !! ”
Bir baþkasý : ” Aaahh! bilmem miii ? Senin adam zamparaydý..
Kadýn baþýnla çalýþtýn,aldýðýn üç-beþ paraydý..
Komþuuu ! dilim varmiyor yaaa..Gece -gündüz kumardaydý.
Seninkinin yüzü gibi,yüreði de kapkaraydýý !..
Ýnanmayacaksýn ama,bana da sarkmýþtý,bigün !
Kaþ-göz eder..Lâf atardý..Önüme çýkardý,hergün !
Üzülmeyesiniz diye,söyleyemedim bitek gün…
GERÇÝ,AÐZIMA GELENÝ,VERMÝÞ ÝDÝM O’NA BÝRGÜN.!!
Dedim,babam yaþýndasýn,utanmýyorsun yaþýndan!
Anlaþýlan aklýn uçmuþ! Moruk ! Saçsýz-kel baþýndan !
Rabbiyesirin silinmiþ!ibret al arkadaþýndan !
Hayr-meymenet kalmamýþ ne gözünden,ne kaþýndan.! ”
” Tüüü !..ALLAH cezaný versin ! Neler de anlatýyorsun ?!
Belki yüzvermedi diye,iftiralar atýyorsun…
Gidinin kart aþiftesiii !! kendini ne sanýyorsun ?!
Ufak bir þaka yapmýþsa…Sen,bire bin katýyorsun…”
“.Gözlerinle mi gördün de ,aþifte diyorsun bana..?
Gözünün yaþýna bakmam…Dava da açarým sana !
Hortlasýn o hain kocan !.Rahmet olmasýn canýna…
Ýnþaallah,tez zamanda,gidersin onun yanýna !..
Oðlun-kýzlarýn biliyor,söylemediler mi sana ?.
Kocan olacak zampara,neler çektirmiþti bana !!
KOCAMA BÝ SÖYLESEYDÝÝÝÝMM !Neler etmezdi kocana ?!
Þarjör dolusu kurþunu,sýkardý koca k….a !! ”
” Aman komþu,biraz sussan..Yüreðimi parçaladýn
Ben bunlarý bilmiyordum,Tutup,þimdi sýraladýn..
Hele belki,öldü diye bir bok atýp-karaladýn…
RAHMETLÝNIN ARKASINDAN,NELER-NELER SIRALADIN ?. ”
“..Ben sözümü söyleyim de,sen,istersen kabul etme..
ASLINDA SEN DE BÝLÝRSÝN..Komþu,sakýn inkâr etme…
O’nun günahý kendine,bundan kendine ar etme…
ALLAH hepsini biliyor,bana da beddua etme !..”
— Mehmet Cemalettin Bayhan-01.04.2008
ERDEK-
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.