Adabý edebiyat tabiatýna aykýrý gibi
Ama adaþýma söz verdim
Ben hayat tezgâhýnda duygu dokuyacaðým
Ömrümde ilk defa
Aramýzda görevli sadece evren
Ki, eþitliði savunacaksak eðer
Sövdürme gelmiþine geçmiþine
Zati, erkek
Kadýnýn
Karnini doyurmakla deðil, saygý duymakla yükümlüdür
Çýk duldandan
Kaldýr baþýný
Ey Türk kadýný! Senden baþka yok kimsen
Seni düþünecek
Böyle gelmiþ böyle gitmesin
Senin de inandýðýn ilkelerin olsun
Aptal âþýklarýn sevgisine inanma
“Senden baþka kimim var”
“Leyla-Mecnun örneði”
Gibi sözlere kanma
Beyninle üret
Aklýnla sevil
Sevgilerin karþýlýksýz, hasenatlarýn gizli olsun
Önce kendini keþfet
Sonra farkýndalýðýnýn farkýna var
Bilirsin ki, kadýnlar! Onlar önce 9 ay karýnlarda can taþýrlar
Tanrý katýnda dahi en güvenilir kullar
Çünkü onlar Annedirler!
Ýsterse
Ne fena kadýn desinler
Ne pahasýna olursa olsun
Kadýnlýðýnýn arkasýnda dur
Ýnançlarýndan asla ödün verme
Seni cehaletten, ahmaklýktan ayýran özelliðinin farkýna vardýn mý?
Diyeceksin ki
Hiç bir þeyi hak etmedim
Tanrýnýn kudretini hak ettiðim kadar
Ah be adaþ! Dürüstlüðün kadar namuslusun!
Ben ne yapabilirdim ki
Seni, cankulaðýyla
Dinlemekten baþka?
Hâlbuki üstünde dünya hali yorgunluðu
Ve çöküyor dibe azar azar
Yaþamý yandaþ sayýp
Çekip çekip içini
Tarihi geçmiþ mutluluðu
Diþlerinin arasýnda çatýrdatarak
Tutar nefesini, kullanýlmýþ huzuru taklit eder
Yol yordamda bilmez ama
Alýr baþýný bazen çekip gider
Ha, insanlýðýn utanmasýnda mana yok
Taksit taksit katledilirken
Bebeler ki bildikten sonra
Adý çoktan korkaða çýkmýþ ne çýkar
Çünki, o Türk kadýnýnýn adý
Deðil mi?
Bu merak
Öyle bir merak ki, a caaným
Ýðneyi deðil, çuvaldýzý canýma batýrsam
Ki, acýsýný bu denli duymam
Saymýyorum kaç kez can çekiþti
Sen say ki, gölgesinden ölümü görmüþ gibi
Bilmiyorlardý birbirlerini ama
Hepsi de boþ-una yaþýyorlar
Ee, hani niye yok gerçeði anlatan?
Þþþttt efendiler!
Meðerse haným dedikleri bile, yalan!
Art niyetler halt eylemiþ diyorsanýz þayet
Ben susmam gerçekleri içimde saklayarak
Mütalaa ediyorum
Allah kadýný niçin dünyaya göndermiþtir?
Yarattýðý kadýnýn neler yapabileceðini görmek istemiþtir
Ey Türk kadýný medeni ol-ma
Düþün-me
Arzu et sade!
Her þeyi söylemek mümkünde
Bilmezdim kelimelerinse kifayetsiz olduðunu
Neden medeni diyince
Hatýrýma yurdum gelir
Bi z-ahmet (adý) anýlasý
Eðil de kulak ver bu sessiz kula
Bin mihnet kalbinin attýðý yerdir
Ah þakaklarým
Çatlayacaðým belli besbelli
Kimselere anlatamayacaðým
Dursuz duraksýz
Ýçimi çeke çeke Allahcýðýmý andým
Güdülerime bir þeyler kattý düþüncemsi
Þimdi, bir þey sormayýn ne olur
Söylersem gýrtlaðýmý parçalar
Ki, apansýz aklým karýþtý saçlarým gibi
Yahu evrim
Türkiye de kadýn olmak! Zor biraz
Türkiye de þerefliyi þerefsizden ayrýmsamak her âlimin harcý deðil
Amacým insanlarý huzursuz etmek deðil
Saltanat dünyayý dolanýyor
Medeniyet ufuktan geçip gidiyor
Âlimler, þairler bu diyarý terk ediyor
Hadi bir an onlar gibi düþünelim
Ayný avrupa ülkelerindeki insanlar gibi
Düþüncelerin özeti bu
Aramýzda mutlu olanlar varsa zekâlarýndan þüphe ederim
Nasýlsa öyle ifade etmiþim
Hatta demiþim ki
Yavaþ yavaþ yitirilmiþ deðerlerin nihayetinde
Buyur etmese de
Bu hayat hiçbir yere
Þapkayý alýp önüne herkes düþünecek
Edepliye! Edepsizlik yaptýysam af ola
Tekrar buluþmak üzere
Haydi, bana eyvallah
KAYIP YALDIZ
Herkese açýk
Bilhassa, anlayana ve anlamaktan yana nasibi olanlara!