Git, git be küçüðüm Yakýþmadýn sen zamana Kavgan baþka, sevdan baþkaydý Sýðamadýn aþk dolu yüreðe...
Ölümler býrakmaktý amacýn Kutluyorum baþardýn Korlarýmý küle çevirdin Sen bu þehrin deðildin Þehrim sana dar geldi Yaþlandýn, yýprandýn Söndü hayat kandillerin Gerçeði göremedin...
Dilin lal oldu, kalbin durdu Ruhun ruhumdan Elin elimden çabuk gitti Baþka hayatta can buldu gözlerin Sen bu yüreðe yar olamadýn Sevmeyi, sevilmeyi beceremedin küçüðüm!.. Kavgan baþka, sevdan baþkaydý Sözünde duramadýn Baþka yolun yolcusuydun Yanýmda yürüyemedin...
Bu kalp sana can veremedi Git, haksýzlýk etmeyelim hayata Düþe kalka yürümez aþk Her þey bitti Yaþananlarý bulut örttü Git!.. Git/me!..
Ankara / 22 Eylül 2012 Rukiye Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.