Yarınları Unuttu

Sessizliðin kilidini kýrdý
Ve dilsiz kelimelerle bir-iki cümle kurdu
Yarenlik yapacaðým diye
Tümcelerin belini kýrdý

Sus dedim susmadý
Sözleri devirdi
Gülüþleri öldürdü
Açtýðý yaraya acýyý denk getirdi
Ve göðümün bütün ýþýklarýný söndürdü

Yanlýþý yanlýþla kapattý
Boþ bir masal uðruna
Ýçimdeki boþluðu yaktý
Kendince aklýmý yanýlttý
Oysa,
Akþamlarýnda güneþi gizleyen
Kurþun geçirmez yarýnlar vardý arkamda
Sardunyalara baka baka büyüttüðüm yarýnlar...
Onlarý unuttu...

Rukiye Çelik
Ankara / 14 Ekim 2012

Sosyal Medyada Paylaşın: