İHANET

Kýrýlgan yanlarým var benim
kemikten ziyade affedici bir yaným
Uzun zamandýr biriktirdiðim
Ýhanetten yüreðime saplanan zehirli oklarým var

Göz pýnarlarýmda sakladýðým birkaç yaðmur damlasý seviyor yanaklarýmý
Gecenin karanlýðýna yakamoz tutarken gözlerim
Gün buz kesiyor

Sevildikçe yanaklarým, dudaklarým ýslanýyor
Dudaklarým ýslandýkça bir zakkum adýný çaðýrýyor
Sen vedasýz giriyorsun dudaklarýma
Son öpücüðünde kalýyor yüreðim
Sen ölüyorsun


O gece alev aldý bir çakmaðýn ucunda
Sigaralar külleþti, küller devriþti
Kayalar birden denize dönüþtü
Yaralar sargý tutmuyor artýk
Kan yüreðe düþtü

Gurur dediðin þey parmak uçlarýma dolandý
Üzerine cümleler döküldü, gözler zan altýnda kaldý
Yeminler edildi
Aslýnda:
Edilen her yemin yalandý

Ben ölümü oynadým ihanetin sahnesinde
Sen dudaðýmdan geçtin ölümüm ihanetinde

Yaralar ihanetin bedelini ödemekse eðer;
Ben bedelini çoktan ödedim en nihayetinde


Sosyal Medyada Paylaşın: