Özgür yarınlarımız..

mavi gözleri daðýlmýþ,
yanaklarýndan akarsu gibi yaþlar akýyordu,
son bir kelime aðzýndan çýkacaktý,
dudaklarý kýpýrdayamadý.
sanki lal olmuþtu,
bütün sözcükleri unutup tüketmiþti.
gözlerini kýrpýþtýrdý son vagona öylece bakakaldý.

uzun bir iç çekiþle nefes aldý,týkanacaktý sanki.

dicle gibi kendini býraktý serin sulara
daldý gitti,
bazalt taþlý sokaklarýn kadim öykülerine.

’her taþýnda özgürlüðün ifadesi saklý durur
her taþýnda sonu mutlu biten düþler vardýr.
dedi..’

birden kapanan gözleri canlanýverdi

sanki düþbozmasý bir rüyadan uyanýverdi
sanki ruhu tekrar geri döndü
aþklarýný,hayellerini düþündü
kýsa süreli olsa bile
kurdu kendine gökyüzünden mavi ve sýnýrsýz bir dünya.

II----

yüreklerde taþýnan ak ve pak güvercinlerle
spartaküsün bütün zincirleri kýrdýðý,
sýnýrsýz mavi bir dünya çekiyor beni.
gözleri yýldýzlar gibi þavkýyan çocuklarým,
ellerinde al al uçurtmalar
sonsuz gökyüzüne inerken
figürleri capcanlý
bir vals düþünde sanki.
yani o onulmaz bir raksýn heyecaný ve sevinci,
düþer bütün edalara.

tarifi ve tanýmý yoktur bu düþlerin
ancak yaþayan yürekler bilir
bir de,
bunun bedelini daraðacýnda
canlarýyla ödeyenler..

daraðacý;
masum ve yitik canlarýn son duraðý
nefeslerin tutulduðu ve
dudaklarýn kýpýrdayamadýðý an,
yani sýnýrýn sýfýr noktasýdýr
çünkü ötesi artýk ölümdür...

kanter içinde kalýnan bir kabustur
bütün ölümler
ve her ölüm satýn alýnmýþ
opsiyonlu bir düþtür kendi içinde,
birinden diðerine,
diðerinden öbürüne geçer
yani hayalerimizin son faslýdýr
vurgun kolayan azrailin son tahlilinde..


ne olur;
daraðaçlarý yýkýlsýn artýk,
ölümü tüfek dipçiklerinin ensesinde
hisseden nefesler kalmasýn,
dudaklar tez canlý olsun,
yüzler tebbesümle ,
aþklarýmýz gamzelerle,
yarýnlarýmýz hep umutla,
ve gökkuþaðýnýn yedi rengi ile dolup taþsýn..


kadim bir kentten selamlar ve saygýlar..
Sosyal Medyada Paylaşın: