Kal Diye

Þimdi cam kýrýðý bastýðým
Kan tutar bilincimi
Derin bir uykudan uyanýr ölüm
Þah damardan girer içeri
Daðýlýr mahlûkat
Kül rengi olur mavi

Nasýl da teðet geçer yaþam
Ýlla ki baharýnda bir hayatýn
Ne vakit aðzýma bir lokma atsam
Sana düþer aklým, elim, kalbim
Tabiat vazgeçer yeþermekten
Toprak yarýldýðý zaman

Çýkarýp ruhunu
Boynu bükük bedeninden
Öperek gökyüzünü en mavisinden
Vakit geldi gitmeliyim derken
Yeryüzü baþtan sona toza bulanýr
Güneþ batýdan doðduðu zaman

Lokmana kýrgýným anne
Çareyi düþürdüðü için elinden
Daha sýký tutmalýydý daha itinalý
Geçerken Ceyhan ýrmaðýný
Rüzgâr biraz geç kalabilirdi
Sayfalar açýldýðý zaman

Bir yaným tutsak, Alev bir yaným
Bir elimde ölüm diðerinde meskaline
En fazla yirmi damla dolaþýrken kanýnda
Kollarým anne kollarým diyorum
Neden arkadan sýkýca baðlý
Sura üfledikleri zaman

Senin yerine ölmeliyim
Tercümesi imkânsýz bir dilde
Senin yerine ölmeliyim dedim
Alnýna ölümsüzlük çizerek
Iskartaya ayýrdým kendimi
Kýyametle yer deðiþtiðim zaman

Kaç hücre kaldý beyninde
Tümörün sarmadýðý
Gülüþüne çizerken güneþi ve ayý
Hatta kâinatý
En fazla yüzün islenirdi
Ýkimizin yerine öldüðüm zaman

Ve cennet yaklaþtýrýlýr dimaðýna
Ayaklarýn düþer o ýþýklý yola
Melekler kapý açar ardý ardýna
Bir sabah dünyayý unutursun
Hala kalbimdeyken
Nasýl cehennemde olursun



Sosyal Medyada Paylaşın: