arzýn þimþeklerinin gözlerimize çaktýðý vakitlerde
tümden söner gündüzler
ýþýklý eller bulmalý
tutunmalý
býrakýlmamalý
ki
belki...
ipinden kopup yerlere daðýlmýþ
tesbih taneleriyken çoðumuz
doðrunun üzerinde;
merhametin uslu diliyle
çaðýrýyor yanýna
duydum þükür Allah...
beyaz elbiseli yüreði
lekesiz
küfrün allý pullu cezbine kapý aralamamýþ
isi-pasý yok
parlýyor vallah...
birileri anayý iteleyip
yar-a sarýlýp marazlanmýþken
rýza dergahýnda nefse sabýr öðretiyor
þahidim billah...
dedi -gel-
yanaþtým yurduna
gördüm
herkes içten çöküp
fosforluyken dýþarýdan
aþk olsun
içi-dýþý bir olana
dedim maþaallah
binlerce sana...
yalvardým
nefesine hüzün estirme ekber Allah...