ÇOCUK

Gebe kalmýþ vedalarýn hasreti bulaþýyor ruhuna

Kime sorsan ayný adreste oturmuyor
Vazgeç çocuk kapýlarý yumruklamaktan
Bak, çürüdü ellerin artýk

Dilini çevir bu yana çocuk
Alt üst et kýþlarý baharlara
Sonra, savur acemi bir rüzgâra
Düþtüðü yerde býrak onlarý çocuk

Sayfalarýndan kalma bir güne kapatýyorsun kendini
Yapma çocuk!

Sevdanýn vuslat iþlemeyen suyundan içiyorsun
Yýrtýk sabahlara uyanýyorsun sonra
Etme çocuk!

Ýçine çekiyorsun akrebi, yelkovaný
Anlasana! Vakit dolduruyorsun..

Ölümü avuçluyorsun kýþýn zemherilerinde
Bir avuç gözyaþýna döküyorsun yüzünü
Aðlama çocuk!

Kimi sorsan, ayný adreste oturmuyor artýk
Kime sorsan, gözleri hep suskunluða kapanýyor
Batýyor sözlerin paslý hançer gibi kalplere
Yakýyor kibrit gibi cümlelerin
Tutuþuyorlar çocuk


Ýçime sýkýþýyor kelimelerin, yüreðim tökezleniyor
Anlasana çocuk!
Nefes alamýyorum...

Gönderdiðin mektuplar kapý aralarýnda hala

Seni, ne lanet geceler anlýyor, ne güneþ gündüzü aralýyor
Ne de sabahlar aðarýyor saatlerde
Seni bir ben anlýyorum
Vakit doluyor çocuk, vakit doluyor

Anlýyor musun çalýnan kapýlarýn boþluðunu?
Yitirmiþler çoktan sevdanýn hoþluðunu
Bitirmiþler çocuk
Bitirmiþler

Sosyal Medyada Paylaşın: