SOYKA GÖNLÜM
SOYKA GÖNLÜM
Kazan gibi zehir kaynar özümde
Yaþda bitti kanlar gelir gözümde
Yar senin derdinde senin yüzünde
Gelip geçen çiðner beni yol diye.
Av oldumda allar ile vuruldum
Yüküm cefa aðýr geldi yoruldum
Gurbet den gurbete sürgün sürüldüm
Geri dönme yaban elde kal diye.
Dertler çýkýn çýkýn doldu taþmýyor
Yaralarým süngü bile deþmiyor
Soyka gönlüm bir tek senden þaþmýyor
Bilinmedik umman lara dal diye.
Arada engeller belim büküyor
Töhmet güllerimi kökten söküyor
Hoyratlar içime kezzap döküyor
Sen sevdin de eller aldý öl diye.
Akçýnar’ým geçit vermez daðlarým
Bahar seli gibi durmaz çaðlarým
Erir gider oldu yürek yaðlarým
Çaðýrýyor mezar gayri gel diye.
M.ALÝ AKÇINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.