Dün sen vardýn senden önce hüzün vardý uçup uçup getirdiði martýlarýn. Sonra sen geldin ellerinle ve býraktýn dudak izlerini çay içtiðin sýcak bardaða.
Dün sen vardýn hiç olmadýðýn kadar ama vardýn. Bense olabildiðim kadardým. Sen güldükçe yýkandýk, kir tutmaz olduk. Ben yine saçma bir þey söyledim ve sustun. O ne temiz susma öyle. Öpmek istedim sustuðun yeri, bulamadým. Gittiðini anlamam hep uzun sürdü…
Dün sen vardýn açlýktan kazýndý, kalbim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.