İSMİ YÜREĞİME LAL SEVGİLİM

Sen güneþle yýkanmayý bilmiyor musun yoksa?
Bilmiyorsan eðer,bunu sana öðretmeyeceðim.
Senden öncesine yýðýlmýþ onca sözüm varken,
Sen nüfusuna alýrsýn diye sessiz kalmayacaðým.


Ayný kefeye koyma hevesine þaþkýnlýðýmý mazur gör,
Þahsýna bahþettiðim yer bir saray deðil belki.
Lakin gönlümün dergahýdýr ki,
Her halinle kabulümsün.


Ben seni yanlýþ anlaþýlmak korkusuyla sevmedim ki,
Anlayýþýnýn karalýðý yüzüme keder dizsin.
Canýma dert etmiyorum seni,
Varlýðýn omzumda en yüksek rütbe,
Saçlarýn göðsümde onur niþanýdýr.


Üstüme sýçrattýðýn sevda lekeleri,
Saatler devrilirken misk kokuyor,
Amber saçýyor yemyeþil bir vadide kafiyesiz dizeler.
Bana bulaþma Ey ismi Yüreðime lal sevgilim!
Senin ayrýlýðýn beni gönlümden vurur sanma,
Zira anasýnýn evine dönen gelinin bohçasýna ancak sýðýyor.


Dersen ki;
Bu uzaklýk benim baþýmý dertten gafil edendir,
Var git diyar diyar yol et,
Gamsýz baþýnda sefa sür meþk et.
Dolaþýp geldiðin dergah aþk evidir,
Kilidi gözlerimdendir.
Eðil...
Sosyal Medyada Paylaşın: