14 Şubat...
Kaç zaman oldu
yokluðunun verdiði zahiyatý onarmakla meþgulüm kendimde
yýkýk dökük yüreðim tahribat içerisinde
gözlerimin vanasý bozuldu akýyor durmadan
ellerim hep soðuk
içim yangýn misali yanýyor alev alev
ama ben hala üþüyorum.
Senin gittiðin gün sarardý düþlerim en kuytu þehrin köþelerinde
avuçlarýma iliþtirdiðin mutluluk sevinçlerimizi savurdum rüzgarlara
ve bana kalan yalnýzlýk senfonisiyle susacaðým
sensiz geçireceðim her 14 þubatlarýn sabahýnda.
Sevgili/m
bir buket dolusu yýldýz toplamak istedim bu gece gökyüzünden
sana sunmak için en karanlýk anýnda
çünkü korkardýn karanlýktan bilirdim
sana sarýlýp bak burdayým diyesim var bu gece
yarýn 14 þubat ve sen yanýmda yoksun çoktan gitmiþtin
yýldýzlar söndü ve ben yalnýzlýðýn en müsait anýnda karanlýða karýþtým,
yani yok oldum
yani kayboldum
ben bende yoktum
ben sendeydim
ama sen yoksun bu þubat soðuðunda.
Þimdi kollarýna uzanýp sabaha kadar yýldýzlarý seyretmek vardý,
sevgi sözcükleriyle aþký içmek vardý gözlerinden
ama yoksun
ama gitmiþsin
yani O’ndasýn
yani sensizim
yani yalnýzým
Ve O 14 þubat sabahý sar(ýp)hoþ ederken seni
ben çoktan ölmüþ olacaðým.
Erkan Ýpek
ÞÝÝRÝME SES OLAN C ANIM ABLAM GÜLCE’YE SONSUZ TEÞEKKÜRLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.