KAÇIŞ DİYARI

Kaçýþ duraðýnýn son yolcusu!
Buyur içeri.




Düþlediðin yerin yollarýna kan gülleri ekili,
Dikenli tarlalar,
Sýcak zift henüz zeminler,
Soðan zarý katmanlarýnda çeperler evi.



Kaçýþ memleketinde göðün rengi kuzguni,
Bir evin duvarlarýndan sýyrýlýp atýlýyor son pembeler.
Gökkuþaðý kovulmuþ semadan, göðü ihanetle yargýlý.
Yargýsýz,
Ýnfazlý.



Aðaçlarýndan dallarý liðme ediliyor,
Yapraklarýn yeþil mazisine katran sývýyorlar.
Yüreði suçlu kýlýyorlar,mimlemiþler,arýyorlar.



Deryalarýnda bir zamanlar denizlerin,
Aç sýrtlanlar yüzüyor.
Kararýyor yüzleri,
Kokuþmuþ hasret parçalýyorlar.



Ve ben ellerimde tek yönlü bir kaçýþ sevdasý,
Yalýn ayaðýmdan hali deðiþmeye baþlayan beden maddesinde
Eriyorum.


Geliþimden memnun kalamadan,
Dönmeye yüz bulamýyorum.
Git demediler bana,
Benliðimden müebbetliyim.



Yedi kat göðün kandillerini söndürdüm tek tek.
Burasý öyle soðuk,karanlýk ve çirkin ki..



Çekiliyor gözlerimden renkli balonlar
Uçuþuyor eteklerimde son peri tozlarý,
Hayali hayaller karaborsa,
Hangi cehennemde kaldým ki?


Beni gönüllü esir aldýlar,
Geri vermiyorlar.



Sosyal Medyada Paylaşın: