’’Zaten bir seni çok seviyorum, Bir de sabah uykusunu..." Dediðin günden beri, Kýyamýyorum seni uyandýrmaya...
Çünkü; Herhangi bir þekilde de olsa, Uyandýrýrsam eðer; Sýcacýk yataðýndan, Masum bir öpüþle kaldýrýrsam prensesimi... Seni kendimden, Kendi ellerimle, Ayýracakmýþým gibi geliyor...
Densizlik iþte sevgilim! Kendimi, Çok sevdiðin uykuyla bir tutuyorum bazen. Hatta uykun olmaya çalýþýyorum geceleri, Örtündüðün yorgan, Ya da yastýðýn olsam da kafi...
Gülersin belki ama, Uykunu bile kýskanýyorum senin...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.