Aldýðým darbelere gülümsemek de neydi
Yüksek yere oturtmak sanki matah bir þeydi
Kahrolasý þu dilim yeter diyebilseydi
Þimdi olur muydum hiç ayaðýnýn altýnda.
Yas ilan edilince, manevi ruh halimde
Ne çok düþledim bilsen elin olsa elimde
Hala yüreðim sende, senin gibi zalimde
Aklým kýyama durmuþ esmer yüzlü bahtýnda.
Boþ yere itham edip sus derken figanýma
Niçin reva görmüþtün hüsraný sol yanýma
Asýlmamalý yüzüm, yakýþtýrmam þanýma
Dediðim bir zamanda vurgun yedim tahtýnda.
Gözlerini yummak mý? Toprak olmak mý ölüm?
Þu halimi bir görsen, yaþamak nasýl zulüm
Hayat tümden oyunsa, ömrüm kaçýncý bölüm
Baþým dimdik olmalý rolümün vefatýnda.
Ellerde küreklerle savaþa gider gibi
Nerden geldi Azrail durduk yere der gibi
Ter süzülür alýndan sam yeli eser gibi
Razý gelmek gidenden yüce Allah katýnda.
Nurdan ýrak sonsuzluk örterken turabýný
Sorgu sual üstüne hadi ver cevabýný
Anmak bile cehennem, kabirde azabýný
Kimse iþitmiyorken ebedi afatýnda.
11 Eylül 2012 / NÜS