Çarpık yazgılar

eðlence mekanlarý geceleri inlerken,
ince yorgan altýnda, aç bedenler inler.
düðün dernek kurup, dolar yere düþerken,
genç askerlerim,
daða çýkmýþ çocuklar, topraða düþer.
elbette gün, her gün doðar.
çakallar uykusuna yatarken,
çöplerin içinde rýzýk arayanlar uyanýr,
sefalete merhaba diyerek…

ey güzel Allah’ým;
giden canlar, akan kanlar, bize bela mý?
yokluk, yoksulluk bize ceza mý?
yirmi beþ askerim þehit olurken,
ülkede yas yoksa!
bu vurdumduymazlýk bize reva mý?
reyting uðruna yayýný kýsamayan medya,
bize verdiðin eza mý?
gün, her gün batar.
batarda gün,
gece korkusu düþer, aç kalan yüreklere.
açýný göremeyen,
yoksulu doyurmayan Devlet…
zenginine kol, kanat geren adalet…
ramazan ayýnýn gösteriþli iftarlarý ile kandýrýlan fakir,
kömürle, poþet dolu yiyecekle aldatýlan halk!
ey Rabbim;
alýn teri ile kazanmak, bize yasak mý?

iþ gerek halkýma,
çalýþmak gerek gencime.
evlenmek þöyle dursun,
babaya muhtaç evlatlarýn,
ruh hallerini sorun.
pembe dizilerde,
alttakiler ve üsttekiler yerlerini alýrken,
uykularda renkli düþler kurulur.
mutlu bir toplumun hayali,
sabah ýþýklarýnda son bulur.


Mehmet Macit
07.09.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: