SABRIM KALMADI

Adýný ezberlettiðim dað taþ
Ezan sesleriyle kimsesizliðime uyanýrken
Sensiz yeni bir güne daha açýyorum
Islak gözlerimi.
Hayalin zamanýn suyunda akýp giderken
Gökyüzü maviliðinde bir gizem kümelenir
Serçe yüreðimde.
Ufuklardan yükselen kýzýllýk
Süzülür daðlardan ovalara
Sensiz bir gün daha açýlýr ömrüme.
Kurtlar kuþlar yeni bir güne gözlerini açarken
Kaldýrýmlarý arþýnlayan insanlarýn
Alýnlarýnda damla damla gün parýltýlarý
Yeni bir sensizliðin daha
Takvim yapraklarýndan tarihin koynuna
Düþtüðünü haber veriyor.
Nicedir gözlerine hasret bakýþlarým
Gittiðin yönde umutsuz bekleyiþlerde,
Serin bir yelin yelesinde yayýlan kokun
Daðlardan bayýrlara
Sensiz öksüz kalan bu kentin yüreðinden
Suratýma eserek
Alýr götürür anýlarý mevsimden mevsime.
El deðmemiþ özlemlerin hududunda
Vuslatýn düþleri uyanýr
Dalgalanýr yüreðimde gözlerimin kýyýsýna vurur.
Düþerken yapraklara bulutlarýn gölgesi
Yüreðime damlar göðün mavisi,
Her köþe baþýnda hayalin
Buram buram hasret sunarken damaklarýma
Seher yelinin esintisinde
Yüreðimden dökülürsün satýr satýr.
Nicedir yokluðuna susamýþ bu kentin
Yanýk topraklarýnda
Güllerin,nergislerin boynu bükük
Ölümcül renginde.
Senden kalma bu hasretlik bu yokluk
Seher vaktinde ezgi olur kuþlarýn bestelerinde.
Ey gözümden ýrak gönlüme yakýn sevdam
Yaþam kaynaðý kudret havuzudur varlýðýn
Cehennem narýnda kavrulan yüreðime.
Her gün batýmý sarp kayalýklara düþer gölgem
Korkarým bedenim gölgemin izini sürer
Bu hasrete dayanmaz yüreðim
Uçurumun dibini mekân edinirim.
Çocukluðumun masalý
Gençliðimin þiiri
Yokluðunda büyüttüðüm sabrýmýn
Nazlý çiçeði
Gül yapraklarýndan çekilirken aydýnlýk
Gönlüm karýþýr gider hüzzama
Soframa konan ekmeðin kokusu
Çayýn tadý
Bu sensiz uðurladýðým kaçýncý gün
Dön gel sabrým kalmadý.

Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: