Kara bahtım
Kara bahtým kör talihin elinden,
Çektim durdum þu sevenin dilinden,
Nazlý yarim, çok naz eder olmuþtur,
Vazgeçmiþim beni seven güzelden.
Halim görüp sevmek zarar dediler,
Sevsem dedim hep olmazdýr dediler,
Ben gülmeye, aþk dermeye kalkýnca,
Haram deyip olmaz deyip güldüler.
Selam verdim, dostlar bile olmadý,
Dert soracak hiç kimsem de kalmadý,
Kimler haklý kimler haksýz ben bilmem,
Yar sevdim de yer yerinden oynadý.
Kadý vardý, çýktým vardým yanýna,
Dert anlattým döndüm orda þaþkýna,
Dedi sen kim, aþk kim söyle kalkarak,
Gittiðime piþman oldum, yanýna.
A.Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.