KATREDE ASU

’’Benim kelamým sana gelirken sesini yitiriyor belli ki,
O yüzden bu uzaklýk hiç sevimli deðil.’’

Cihaný arþýnlamýþ kadar yorgunum sen ötelerken yüreðimi,
Gözkapaklarýnýn gayrýsýnda týknefes ciðerimdeki hava.
Senin sevda yoluna diktiðin güller,pek çetin dikenlerle bezeli.
Öyle erken geçiyor ki senin baharýn, çiçeklerin dallarýnda aldanmýþ.
Bulutlarýn yüklenmiþ suyunu, kasvet çökmüþ hissesine,
Yaðamamýþ.

Haylazlýðý huy edinmiþ dizkapaklarýn, kaçýþta ustalýk mertebesi..
Sen eksilince harikalar kumpanyasýndan dilimin tadý nahoþ, kekremsi.
Bedenin hýrçýn, asu ve aksi
Ne var da böyle hayýrsýzlýða meylediyorsun?
Kaybýnýn yürekteki aksi;
Viranlýk þehirlerinde sanýk bir gönül dergahý
Sen bir çift sözü esirgiyorsun.

Canýmýn içindeki sevgili!
Sen öyle ihanete düþürdün ki beni sýrtýmdan vurup,
Kendi ayýbýndan bana haset ediyorsun.
Oysa ben çoktan sildim senin karaný alnýmdan.
Hayalime bir çift göz zuhur ederken,
Kömür karasý gözlerini çalarken düþlerimde bir peri,
Ben sýkýntýsýndayým, gaybýndan yok kimselerin bi haberi.

Eyy en kýymetlinin ta kendisi!

Dediler ki; hazineler harabelerde gizliymiiþ.
Ben þimdi öyle harap, öyle yýkýk ve döküðüm ki
Sen hangi gönülde meþk peþindesin?
Ýþte o harabe benim de sen bende deðilsin.

O bedenler seni saklamaz da açýk eder.
Sen onlarýn cihanýnda zerre olmaktansa,
Gel,
Benim katremde cihan ol.
Ait olduðun yere gel.
Bana... Gel...
Sosyal Medyada Paylaşın: