gölgesi bana bulaþmýþ itlerin soyundan geliyorsam kesin bileklerimi þiirlerimi okumayýn durun ve dinlenin biraz dilinize pelesenk edin mehtaplý þarkýlarý ay nasýlsa parlayacak az sonra ezberini bozacak karanlýk tanrýlarý
ölüleri severken bile sevemedim ölümü unutmadým içime düþürdüðü kapanmayan o gözü þimdi diyorlar ki býrak sen sazý sözü dayan da gel boyan da gel gel yeter bilmezler ki hepimiz birer ölü seviciyiz ölürken bile kursaðýmýza yapýþýr sevincimiz
kaktüse öldürmeyi ben emrettim üzerindeki çiçeklerin naifliðine sebep bu ezberledim gece çýkýlan yolculuklarý güzergahýma diktiðim tüm alýntýlarýn sahibiyim artýk açýk sarý bir özlemse üþüyen ezin içimde uç veren çok baþlý sancýlarý yükselttiðim eþikten hissetmem aðrýlarý
eyvahlar olsun binlerce kez öldürdüm onu içimdeki tanrýdan sakladým mutluluðu sonsuzluða açýlan kapýlarý zorluyorum hayatýn mim noktasýnda yüzünün öte yanýnda neyi saklar bu insanlar burasý utanç müzesi deðil hele hele aðlama duvarý hiç kimin boþluðunda dönüyor dünya yanlýþ zamanlara yaslanýyor ustalar
þimdi gidiyorum kaktüsleri sulama vakti iþaretledim kaldýðým yeri
sevgi dündar/eylül2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.