Yalnýzým..
Öyle böyle bir yalnýzlýk deðil bu..
Aðzýma kadar yalnýzým,
Sanki konuþsam, artacak yalnýzlýðým!
Serseri bir kurþuna hedef olan çocuklarýn masumiyetini,
Yaþanmasý geren, yaþanamamýþ yýllarýn geç kalýnmýþlýðýný,
Kalbimizin odacýklarýnda kilitli kalan sözleri de katarak büyütüyorum yalnýzlýðýmý.
Öldürüyorum benliðimi geçen her saniye, daha da acýtarak..
Zararým yok..
Çünkü,
Kendi halinde bir mazoþistim ben.
Yalnýzlýðým,
Aslýnda en büyük çýplaklýðým benim,
Sizlerden, utanýyorum!
Þarkýlarýn yalnýzlýðý var omuzlarýmda,
Hiç çalmayacak bir sirenin acý çýðlýðýyla sesleniyorum;
Kolay deðil týka basa yalnýz olmak,
Hiç olmadýðým kalabalýklýðýmla vedalaþýp, gidiyorum..
Þimdi, bütün yalnýzlýklar benimle olsun!
-ElifAðaç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.