Yakışmadı Tenine Ölüm

Ölümün sessiz çýðlýklarý,
Hiç acýmadan sardý bedenini.
Sesini duyuramadýn bize son kez,
Ellerini tutamadým, sarýladým doyasýya.
Meleðim, kanatlarýný çýkar sýrtýndan,
Allah, seni yanýna alýyor..
Lütfen, bizi affet.
Kurtaramadýk seni, soðuk hastane odalarýndan..
Hayallerin vardý biliyorum.
Yüreðinin en derinlerine gömdüðün hayallerin!
Onlarýda gözü yaþlý býraktýn arkandan.
Sensizliðin ardýndan daha dolmadý koca bir gün.
Zaman,
Bir türlü geçmedi meleðim..
Geride býraktýðýn þu yirmi üç yýlý,
Ayýn, yirmi üçüncü gününde,
Allah’a teslim ettin..
Yüzünün gülüþüyle tezatlýk oluþturan gözlerin vardý..
Kömür karasý gözlerin, gece gibi saçlarýn..
Ne de güzeldiler..
Toprak, örttü güzeliðini.
Gelin olmalýydýn, tenine yakýþan beyaz þey,
Gelinlik olmalýydý meleðim..
Kefen deðil!
Ölümün lanet rüzgarlarýyla savruldun,
Hep direnmeyi ve güçlü olmayý bildin sen ama,
Bir yapraktýn ve þimdi, dalýndan koptun meleðim..
Hiç bir topun peþinden koþmadýn,
Hiç bir evcilikte rol almadýn..
Çocukluk nedir bilemeden,
Kefene sarýldýn..
Çaðla..
Nasýl aðýr bir yük, omuzlarýnda ki senin?
Ýsminin tam tersine,
Ölecek kadar nasýl büyüdün sen meleðim?
Ne kadar parçalandýk, bir bilsen..
Sahi, bilsen, yinede gitmek ister miydin?
Canýmýniçi, rahat mýsýn orda?
Çektiðin çilelerden kurtuldun mu artýk?
...
Yalnýzlýðýn, aslýnda en büyük düþmanýndý senin
Ve sen, onunla dost olmayý baþarabildin..
Bizleri, giderek, birbirimize kenetledin meleðim..
Þimdi daha güçlüyüz, daha farkýndayýz her þeyin.
Delik deþik olan vücudun, bize çok þey öðretti meleðim..
Sana herkes adýna, belkide en çok annen adýna,
Teþekkür ederim..
Geçirdiðin þu yirmi üç yýl,
Yirmi üç öðüt olarak döndü bize,
Sela’n hala kulaklarýmda,
Allah’ým seni cennetine kabul etsin..

-ElifAðaç

Sosyal Medyada Paylaşın: