Sen ellerimi býraktýðýnda, Avuçlarýn uçurum oldu bana... Kaç kez düþtüm, Kaç kez öldüm sonra, Bilemezsin...
Bir kere bile mahþer yüzü görmedim, Dirilme umutlarýmýn bile gözü kapalýydý. Gömmeyi unuttuðun bir cesettim, Herhangi bir yerde azap gördüm bu yüzden, Herhangi bir "yerlerde!"
Sen ellerimi býraktýðýnda, Tutunacak baþka hiçbir þey kalmamýþtý artýk... Sondu iþte, Baþka yoktu! Çünkü diðer eller týklým týklým, Çünkü diðer eller hep doluydu!
Elimde deðil diyordun ya, Yalandý! Elindeydi iþte ellerim, Býrakmasaydýn; Düþmeyecektim...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.