ÇARESİZLİK… ( Baba ocağı )

ÇARESÝZLÝK…


ÝÞTE bu hm.ef. NERÝMAN ALAZ ( SAMURÇAY )
1946-47 YOZGAT lisesinde felsefe hocasýydý.
Evimizde ,aileden bir kiþi olarak bizimle
oturur,birlikte yer-içerdik. ( Kiracýmýzdý )
Þiirimdeki dörtlüðün sahibesi HM.EF. KIZIMIZ..
Yaþýyorsa ÝNÞAALLAH,HAYRLI ÖMÜR DÝLERÝM..
RAHMET-Ý RAHMAN’A kavuþmuþ ise mekaný
CENNET olsun derim.

“..Çaresi olmayan þeyler,düþünmeye deðmez
ve ne olmuþsa olmuþtur…” diyor SHAKESPEARE..
Acaba.?? Düþünmesek mi ?…
———————————————

Nerede,hangi daðýn tepesinde?
Kuþuçmaz,kervan geçmez bir beldede…
Kuru otlarla örtülü çatýsýna çöken,
Sonbaharýn hüznü içinde…
Karþýnda duran þu berhane..
Gezelim istersen,gel;
Görelim nasýl bir HANE ?
——
Uzuuun-uzun,yeniden-yeniden baktým..
Acý duygular kapladý içimi!.
Terkedilmiþliðin,þu garip sessizliðin,
Rüzgâra karýþan buruk havasý…
Yýllar öncesine,delikanlýlýk günlerime
Götürdü beni…
O yýllardan hatýra kalan ,
Bir dörtlükle hatýrladým,
Tüm terkedilmiþlikleri;
Eskileri…Çaresizlikleri…
Dörtlük þöyleydi,hocamdan kalan,
GENÇ VERTER’in IZDIRAPLARI
Ýsimli kitabýn arka kapaðýndan :
“..Gök bulutlu küme-küme..
Bir hüzün çöktü üstüme,
Yârim bakmadý yüzüme !
Ýsteyince ölünmüyor…! ”
Felsefe hocasý,NERÝMAN ALAZ,
Güzeller güzeli bir KIZ’dý ozaman…
——–
Çaresizliði tanýmýþtým O’nunla…
Güzelin talihi olmaz ki !!
OLMAMIÞTI DA…
——–
Var mýydý,içerde yaþayanlarý?
Yoktu görünürde tek canlý…
Bir kedi,bir köpek..Ya da çatýsýnda bir kuþ..
Þu ýssýzlýðýn var mýydý paylaþanlarý ?..
Kimi,kimsesi,oðlu-kýzý,kardeþi;
Var mýydý bir geriye kalaný?
Olmamýþ mýydý,aðlayan Bebek sesleri,
Nerelerdeydi,terkedip-gidenleri?..
Mutlu muydular,sýcak fýrýn ekmeðiyle yedikleri
Akþam çorbasýnda…?
Kahkahalarla,toplandýklarý yer sofrasýnda…
Yoksa,bahçe duvarý gibi,
Yýkýk,kýrýk mýydý gönülleri?
Nezamandanberi açýlmamýþtý,
Ardýnda,kuru,dikenli otlarla kapalý
Paslý demir kapýlarý ?.
—–
Kuþlar konar mýydý,
Yan taraftaki,heybetli aðacýn dallarýna…
Salýncak kurmuþlar mýydý,
Dallarýna,neþ’eli çýðlýklar atarak,
Sallanan çocuklarý olmuþ muydu?..
Nezamandan beri tütmüyordu;
Yandaki bacalarý?..
Nezaman çökmüþtü üstüne,
Yalnýzlýk,terkedilmiþlik,
Kuru otlarla örtülü çatýlarýna?…
Baharda eriyen karlar
Akar mýydý,çatýdan,içeri…
Nerelere kadar görebiliyorlardý,
daracýk pencerelerinden?..
—–
Girsem miiii?
Duvardan atlayýp …
Ya da zorlayýp paslý,demir kapýsýný…
Demir kapý,açýlasý deðil..
Kimseleri görememekten korkuyorum,
Aslýnda…
Dön geriye!.Girme sakýn !…
Yaklaþma bile !!..
Dayanamazsýn þu sefilliðe,
Terkedilmiþliðin,garipten öte;
DUYGUSALLIÐINA….
Aðlarsýn,yüreðin parçalanýr!
Nasýl,hani,birzaman,
Giremediðin BABA EVÝ’ni,
Uzaktan seyretmek zorunda kalmýþtýn ya !!
Evinizi,
Þen çýðlýklarla dolup-taþan
Bahçelerinizi…
Boðazýnda düðümlenen,acý,
Sessiz çýðlýklarýnla,
Yýllardýr unutamadýðýn !…
Yabancýlaþmýþtý,BABA OCAÐIN…
ELLERÝN olmuþtu,
Asmalý,Freng üzümlü,havuzlu
Bahçeleriniz !..
Birzamanlar,ortasýndan çeþme ayaðýnýn aktýðý,
Üst avlu..
Limon çiçekleri,Güllerle kaplý ,
Ada tavþanlarý’nýn oynaþtýðý,
Ýri salkýmlarýn,GEL-GEL ettiði…
Asma’lý,orta bahçe…
Misler gibi,Hanýmeli,Erguvan,
Seyrederken çocuksu bir gururla
BÝZÝM EVÝMÝZ,BABAMIN EVÝ…
Diye sevinçlere boðulduðun yýllar..
Giriþ merdivenlerinde,oturup,
Kitap okuduðun,
Üst avluya açýlan çatal kapý…
Birazdan geçecek !.Diye ,
Kâlp çarpýntýlarýyla beklediðin,
KIZ..ÇOCUKLUK,
VE SONRA DA GENÇLÝK AÞKIN…
Gerisini anlatamam,
Öyle zor,öyle zor kiii !!
Hikâyem,nereden nereye geldi..!!
Bana kalsýn gerisi…
—–Mehmet Cemalettin Bayhan-18.12.2006


Sosyal Medyada Paylaşın: