Ayrýlýða alýþtým, alýþmasýna da... Bu benim için çok önemli bir aþama, "Seni Unuttum" diyebilmeliyim artýk...
"Aklýma dahi gelmiyorsun, Hiç özlemiyorum, Sana ihtiyacým yok, Umrumda bile deðilsin..." Gibi söylenmesi zor, Ýnanmasý güç cümlelerle devam etmeliyim sonra, Burnum uzamadan... Konuþurken yýrtmalýyým kulaklarýný, Ýki dudaðýmla. Yazarken deþmeliyim beyaz kaðýtlarý, Bir kalemle... Okuduðunda ise; Hafiften gözlerin dolmalý ama, Kalbinin bir göz odasý da olsa kanamalý...
Adýný koyamadýðým bir gurur bu, Ýntikam kokan... Az biraz üzmeliyim iþte seni, En çok da inandýrmalýyým bu yalana... Çünkü ben, çaresizim; Beni sevdiðine inanýyorum hâlâ... Çünkü ben, korkaðým; "O gitti" diyemiyorum asla... Çünkü ben, unutmadým; Unutamýyorum da...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.