GÜL KÖKLERİM SARACAK ANNE
GÜL KÖKLERÝM SARACAK ANNE
Kolum da kanadým da kýrýlsa anne,
Köklerimle sarýp sarmalarým seni,
Þu yüreðim dal dal kurusa da anne,
Gözlerimle okþayýp severim seni.
Her sabahýn güne dönümünde anne,
Masmavi gözlerin gelir gözlerime,
Tan kýrmýzýsý zamanlarda sen anne,
Bir sýzý gibi iþlersin ciðerime.
Serçelerin cývýltýsý duyulurdu anne,
Sanki aðaçlar þarký,türkü söylerdi,
Çaydanlýkta demlenen çayýn kokusu anne,
Buram buram kokar,içime iþlerdi.
Her anneler günü geldiðinde anne,
Mezarýnda dikili tek gül aðacýn,
Papatyan,goncan olmak isterim anne.
Ýçimde hiç bitmedi duruyor acýn,
Gül köklerim seni hep saracak anne.
Doyamadým sana,doyamadým anne,
Masmavi gözlerine hiç bakamadým,
Seni bir gün doyasýya saramadým,
Sevip sevip de okþayamadým anne.
Gül köklerimle hiç kucaklayamadým,
Yýllarý saymadým,sayamadým anne.
2010..OSMAN ÖZTÜRK
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABINDAN..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.