TAFLAN MEVSİMİ
Yemyeþil yapraklarýn altýnda tomurcuklanýr
Her bahar mevsiminde fýndýk dallarýnda
Yeþillenir çotanak.
Günler geçip yaz geldiðinde
Kabuk baðlar
Güneþin sýcacýk kollarýnda
Her geçen gün büyür çotanak.
Yeþilden kýrmýzýya çalar rengi
Olgunlaþtýkça aðýrlýðýna dayanamaz
Kavurucu sýcaklarda
Dalýndan tek tek düþmeye baþlar.
Toplayýn beni dediðinin iþaretidir bu.
Eli kýnalý yazmalý kýzlar
Dallarý eðer sevgilisini okþar gibi
Çotanaklarý toplar.
Fýndýk mevsiminde çok güzeldir Giresun
Erenler þeyhler diyarýdýr Piraziz
Yüreðinde sevgi taþýyanlara
Özgürce açar kucaðýný
Yaralý gönülleri
Sarar sarmalar sýcaðýyla.
Özledim memleketimi Giresun’u,Piraziz’i
Köyüm Þeyhli’yi
Mavinin yeþili kucakladýðý
Çocukluðumun geçtiði baba yurdumu
Beni büyüten anamýn yurdunu
Memleketimi özledim.
Yeþil fýndýk bahçelerinde
Türküler söylenirdi
Fýndýk mevsiminde.
Oyunlar oynardýk
Dolaþýr dururduk dere tepe
Çiçekler toplardýk demet demet.
Papatyalar tarlasýydý köyümüz
Yorgunluktan bittiðimizde
Uyurduk çayýrlarda uzanýrdýk çimenlerde.
Küçük þirin evimize dönerdik
Karanlýk çöktüðünde .
Bir sofranýn etrafýna dizilir
Aile sevgisinin sýcaðýnda
Yerdik yemeðimizi.
Tadýna doyum olmazdý
Ne kadar da lezzetliydi yemekleri anamýn.
Tek eksiðimiz Almanya’da ekmeðini
Kazanan babamýn yokluðuydu.
Geleceði günleri düþleyerek
Dayanýrdýk ayrýlýðýna .
Çok zaman geçti o günlerden bugüne
Þimdi her yaz mevsiminde
Þeyhli köyünün tepelerinde
Özlemle yanar yüreðim.
Doðan güneþ çaðýrýr beni
Gecenin içinde oynaþan yýldýzlar
Göz kýrpar gel diye
Çaðlan Deresi’nin sesini duyar gibi olurum uzaklardan
Taflan çeker caným,taflan mevsiminde
Simsiyah bir çift göz gelir aklýma.
Taflan gözlüm derim
Çocuk yüreðimden silinen adýný hatýrlamam bile.
Yürümek isterim çamurlu taþlý yollarýnda.
Hep akrabayýzdýr köyümüzde yediden yetmiþe
Saygý duyarýz yaþlýlarýmýza büyüklerimize
Bu topraklarda özgürce yaþamamýzý saðlayan
Kemal Atatürk’e
Sevgi duyarýz minnet duyarýz.
Masmavi Karadeniz salýna salýna
Durur yeþil tepelerin ardýnda.
Kýpkýrmýzý ýþýk saçar tepemizde
Güneþ bulutlarýn arasýndan.
Gelsene bu senede gelmedin der kýzgýnlýkla
Yakar içimi hasret.
Kuþburnu yaylasýna takýlý kalýr aklým
Taþ duvarlý evimi asla unutamam.
Hartamayla örtülü tavanýndan
Duyar gibi olurum yaðmur damlalarýnýn sesini
Akardý yaðmur damla damla üstümüze.
Yer yataðýnda ýslanýrdýk çoðu zaman
Uyumak çok zevkliydi
Hartamaya çarpan damlalarýn gürültüsünde.
Sarý ineðimiz Portakal renkli beyaz desenli idi
Bakraç bakraç süt verirdi .
Gitmez gözümün önünden.
Kýtlýk yýllarýydý geçim zordu zaten
Lahana çorbasýna bayýlýrdýk
Doyamazdýk tadýna yerken.
Sabahýn alacakaranlýðýnda
Kilometrelerce yürüyerek giderdik okulumuza.
Elimizde þebeke çuvalýndan yapýlma
Çantalarda olurdu yiyeceklerimiz .
Zeytin ekmek yerdik öðle vakitlerinde
Sana yaðlý helvalý ekmeðe doyamazdýk.
Yýllar geçti birer birer terk ettik köyümüzü.
Hayatýn deðirmenine atmýþlardý bizi
Anlamýþtýk öðütüleceðimizi.
Çok çalýþtýk okuduk
Yarýþtýk yaþamla.
Utandýrmadan anamýzý babamýzý
Hayatýmýzý kazandýk.
Adým adým dolaþýp durduk Anadolu’da
Doðu batý güney kuzey demeden
Tozlu yollarda yuttuk tozu
Çamurlara bulandýk
Dizimizin altýna kadar.
Hayallerimizin peþine düþtük
Ömrümüz yettiðince.
Hiçbir engel döndüremedi bizi geriye
Aðardý saçlarýmýz günden güne.
Çocuklar doðdu onlar da büyüdüler
Beraber büyüdük eþimle çocuklarla
Birlikte büyüttü hayat olgunlaþtýrdý bizi.
Üzüldük de aðladýk ta
Mutluluklar yaþama baðladý bizi her zaman
Yine Aðustos sýcaðý çarptý yüreðimi
Giresun çaðýrýyor uzaklardan taflan mevsiminde
Köyümün topraðý kokuyor buram buram
Dostlar can insanlar çýkmýyor aklýmdan.
Kara taflan tadýný özlüyorum damaðýmda kalan
Þeyhli’yi özlüyorum
Çocukluðumun geçtiði topraklarý
Ana topraðýný özlüyorum
Dön gel artýk diyor Giresun bana
Þeyhli’de yaykýn aðacýnýn gölgesi beni bekliyor.2008.OSMAN ÖZTÜRK.
Taflan Mevsimi þiir kitabýmdan.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.