oynatýldýk, bir tiyatro sahnesindeymiþcesine.. perde kapandýðýnda çýktý maskeler, gör’düðümüz insanlarý sonradan gördük..
unutulduk, akla bürünmüþ akýllar tarafýndan acýmasýzca.. onlara göre; anýlar anlamýný yitirdi, söylenen sözler, geçilen yollar eski sýradanlýðýný aldý. fakat bizim; geçmiþimiz asla kaçamayacaðýmýz gölgemiz oldu. oysa biz hep unutulan olduk..
kandýrýldýk, yalancý kelimelere gebe kalan dudaklar tarafýndan.. biz hep inandýk, yada inanmak istedik. görmek istediðimiz gibi gördük.
artýk sýra bizde!
geçmiþi getiremiyorken gölgesinde yaþamak neden?
ona söyleyecek onlarca kelime varken dudaklarýna kelime kürtajý yapmak neden?
gitme demeyeceðim, git; sahte aþkýna kurban aramaya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nidacosgun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.