Sancýyan yanlarýma sen bastým Oysa dert üstüne dert yanmýþým Haklýymýþým , Senin vefasýzlýðýna kanmýþým
Öldürdü beni usta
Kaným çekiliyor damalarýmdan Özlüyorum ustam O her gün biraz daha uzaklaþýrken Ben hýçkýrýklarýmý içimde saklýyorum Ne vefasýz limanmýþ kýyýsýnda soluklandýðým Nefesimi sözleriyle kesti Aðrýma gitti , koydu be ustam
Yaralarýma merhem sanýp Yýkýlan duvarlarý mý onunla onardým Beni býrakýp gitmez derken , Bu Bana Yapýlmaz dedim , yanýldým En alasýný yaptý be ustam...
Þiddet içimde kol geziyor Korku Nefes aldýrmýyor Onsuz hayal bile kurulmuyor Ben yaþamýyorum Öldüm be ustam!
Vedalarý sevmezdim En sevdiðime veda ettim Yaþasam geri gelir mi ?
Bilmem...
Uyu ustam raký sana aðýr gelir Ben içimden konuþurum yine Sen dinlemesen bile ,
Uyu ustam ahým yerde Caný saðolsun da ben þiþelerin dibinde Ahhh diye diye Son demin de sessizce sýzýyorum yine... Kýsmetse , rüyalarýma gel yine...
Yunus Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.