'İPEK ACILARINLA DUR MEMESİNE DÜNYANIN'
Yarýndan tezi yok
yakýþtýramadýðým harflerimden bir slogan atacaðým halka açýk bu meydan da
varsýn her biri
göðe salýnan uçurtma olsun
nasýlsa
gecenin koynuna serpiþtireceðim
pullamalarla dolu ceplerim
bazý peronlar boþ gözlere
bazý vapurlar limansýz kýyýlara yanaþýr
sustukça düþler de kirlenir mi?..
Bir mevsim daha düþtü dalýndan
söylenmeyi bekleyen harfler birer birer sustukça
bütün cevaplar da kirlenir mi?
oysa ýþýklý bekleyiþlerle doludur bu mevsimde peron önleri
’Ve hayat avuçlarýmýza bir tutumluk ayrýlýk verir’
geri çekilirken sadece bir kaç doðaçlama þarký deðil
saç telleri,ressamýn aðzýnda derin bir öykü,
bir peron,bir düþ ve dehþet iki þehir kayboldu
dün gece bostanlý’da bir evde bir þiir attý kendini çatýdan!
þiirsiz ve þarkýsýz kaldýk çið damlasý
elim yüzüm þarapnel parçasý
’Hangi gece þahdamarýma bu kadar yakýn durdu’
o gece de
bilerek yeryüzüne çarpan gülüþlerimizi
savurup ayrý ayrý mevsimlere
kýmýldatamayacaðýmýz kadar dehþet sabitledik
ayrý ayrý düþlere
býraktým artýk zeytin toplamayý
her yanýma bulandý ’çünkü’
kalbimde dinlenmeyi reddeden çiçek
hiç bir kadraja geniþ açý düþmeyecek bundan böyle
kopup zincirinden bir vagon
uçuruma intihar etti ’çünkü’
þimdi her i mge yalnýzca hýnzýr bir telepati zihnimde
’Yazýlýp temize çekilmiþ bütün þiirler bileðini kesiyor kanepedeki boþluðunda gözünaydýn’!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.