YAKAMOZ GÜLÜŞÜNDE KARAYA VURMUŞ YİTİK BİR ŞİİR'Dİ ZAMAN Doğan Güneş
YAKAMOZ GÜLÜŞÜNDE KARAYA VURMUŞ YİTİK BİR ŞİİR'Dİ ZAMAN
ve hiç bir þeye benzemiyor kimi pencerelerden görüþ alanýna yansýyan sokaklar deniz ve gökyüzü
duvar kenarýnda yatacaðým bu gece nasýlsa yazdýðým her harf suretine dönüþüyor
eylül en çok hangi þehre yakýþýr? orada dökmeliyim yapraklarýmý birer ikiþer
ve sen! ne denirki böyle bir gecede sana elerini aç ellerine dökeyim içimi ellerim þimdi gitmenin zor hailini boyayacak þehrin duvarlarýna iklimlerim kilometre levhalarýnda suya karýþýyor sarý yazlar büyütmekten vazgeçiyorum arka bahçemde
Bu hayra yorduðum kaçýncý düþ
hiç bir þey olamadýk/seninle yalnýzca bu gece yalnýzca bir kere içim ol sözcüklerimi uzun uzun dökeyim içime sessiz þiir oynayalým gerekirse yalnýzca bir kere içim ol gelirken bir tek gözlerin ve rüzgarlý saçlarýn olsun yanýnda uçurtmalar benden
içimin büyümeyen mercanlarýyla sokak kedilerinin güvenine sýðýnýyor titreþimlerim hangi þiir yalan söylemeyi becerebilir ki? susma içimde hiç solmayan iðde aðacýna dök baþtan aþaðýya dünyanýn tüm hüzünlerini
’Ajanslardan alt yazý geçtiler az evel sana yazdýklarým yasadýþý bir aþk’ý çaðrýþtýrmýþ adresimi deþifre ettim birazdan gelirler’..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Doğan Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.