İÇİNDE EN ÇOK SEN VARSIN DİYE SEVİYORUM BU ŞEHRİ
Doğan Güneş
İÇİNDE EN ÇOK SEN VARSIN DİYE SEVİYORUM BU ŞEHRİ
Sabah güneþi nasýl sarýp sarmalýyorsa beni
ve ayný derinlikte nasýl seviyorsam
tenhasýnda her gece’yi
öyle seviyorum yakamoz gülüþünü
hadi,sessiz þiir oynayalým bir süre
bana tenine,kentine yakýþan kokular getir
bana,seksek oynarken burkulan bileðinin anýlarýný anlat
’boþalan okul bahçelerinin sessizliðiyle dinleyeyim seni’
nerdesin diye sorma
þehrin en iþlek caddesinde elinde tuvaliyle
yaþlý,bilge ressama sor adresimi
Neyseki tehlikeli repliklerim yok kentine dair
bu yüzden
pupa yelken bir vapurun güvertesinde,
pandomim sanatý oynuyorum martýlarla
sana söz bir gün o kutsal saydýðýn harflerden,
gülüþünü,hüznünü düþürdüðün zeytin aðaçlarýndan toplayýp
kocaman bir set kuracaðým
ve baþtan aþaðý güldüþünden
perde diyeceðim
þimdilik,kýrýlgan bir koza örüp gövdeme
gözlerine düþen yakamozlarýndan öpüyorum
Neler yapýyorsun deme bana,gel de gör
bahçeli, içinde ýhlamur aðaçlarý olan bir ev tuttum burada
sokaðý baþtan aþaðý hüzünlü ve umarsýz
fakat gözlerim güleç
ellerim dolu/sana dair çokça umudum var çünkü
sana çiçekler topladým lüks evlerin bahçelerinden
muhtemelen uyuduðun vakitlerde onlara bakýp
yazarým buradaki hayatý
Gece oldumu burda
ilkin çöpçülerin çekilmesini bekliyorum
ardýndan dilenciler eve gittikten sonra
dilimde sana dair þarkýlarým ve sessiz kalabalýklarýmla
dolaþýyorum arka sokaklarýnda bostanlý’nýn
biliyormusun,çok yakýnda çocuklar uçurtmalarýný salacak göðe
ve ben tam dört ayrý renkte balonlar uçuracaðým göðe onlarla
sonra bir kaç bardak çay,alt yazýlý film, çokça þarkýlar olacak
ve kimsecikler anyalayamayacak nedenini/belki sen bile
’Hadi!!
Yatýþtýramadýðýn harflerinden bir de slogan at halka açýk yerde.
mesela de ki
Sevgi damarlarýmda bir ceset artýk,hadi gömmeye buyrun’’..
Biliyorum
yüreðin,
bir kaç sokak hizasýnda
rüzgarsýz göðe salýnan
uçurtmadýr güneþe
hafif meþrep bir vapur yahut
karbeyazý
Biliyorum
aramýzda bir kaç kaldýrým
yüreðin soylu bir dere gibi
rengarenk dantela
yine de
sabah oldumu burda
adýný bilmediðim bir kuþ
yol yordam bilmeden uçar durur
sineye çekilmiþ özgürlük gibi
ah! kaldýr baþýný/görebilirsin
bir kaldýrsan duyabilirsin
pencerenin görüþalanýna yansýyan güneþi
Biliyorum
bir ýrmaðýn sýr olmuþ kollarýsýn
bari ’ufkunu’ vapur sirenlerine limanlama
bir mevsim daha yitiriyoruz
ve ben bu mevsimde
içinde sýrf sen varsýn diye nefesleniyorum bir kenti
’Uzak ihtimalleri giyinip gelmiþtim oysa
sözcüklerim neyi söylemeliydi baþka?
düþçiçekleri aþkýna!
coþkuyla çoðalýp durulan dalgalar gibi
salkýmsaçak hüzne koyma beni
’henüz Cumartesiye çok var’
bir zeytin aðacý gibi
sabitliyorum gövdemi bu limana
umut hala
boy verir mavi göðün altýnda
her biri nar çiçeði’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.