Hepimiz deðil miyiz ezelden Rabb’in kulu
Güvenme varlýðýna üzerindeki çulun.
Oku diyordu oku etrafýn melek dolu
Secdeye deðsin alnýn, uzak deðilken yolun
Býrak dünya malýný, yine dünyada kalsýn
Ahiret muþtusuyla çekelenmeden kolun
Dilinde Kur’an ile gönlün huþu’ya dalsýn.
Hayrý yok bu gidiþin, aðrýmasa da solun
Uyan gafletten uyan daðýlsýn artýk buhran
Hizaya girmek gerek kurulmamýþken mizan.
Tam böyle bir gecede ölüyordum az kalsýn
Kýyama duracakken günün ilk namazýna
Aklýmýn ermediði, içim neden daralsýn
Neden essin þimalden sol yanýmýn yazýna
Bir fýrsat verilseydi karanlýðým çökmeden
Razý olurdu fikrim, dünyalýðýn azýna
Azrail gelmeseydi, þafak vakti sökmeden,
Tefekkür, su serperdi kalbimin alazýna
Sönüp sönüp yanmazdý içimin manzarasý
Kýyametler kopmazdý iki ömür arasý.
Yüksekte süzülürken aniden dibe dalsan
Bir daha uçmalýsýn… Mavi göðün yelinde
Kuþlar bile düþüyor kaldý ki, biz de insan
Düþüp de kalkmalýyýz ihtimal dahilinde.
Özündeki kendinle yýllar sonra tanýþýp
Yeniden doðmalýsýn þaþkýn duygu selinde
Baþka birisi gibi, aksine de danýþýp
En baþtan yapýlansan ilim irfan elinde
Daðlarýn eteðinde kurulsa dernek düðün
Pasý gitse yüreðin temizlense büsbütün.
Yaþým kadar yaþamak mümkün olsaydý eðer
Naklime çok var deyip belki nefse uyardým
Þeytanla hasbýhale son verse bahaneler
Bir umut, arlarýmý kýrmýzýya boyardým.
Gecenin mah-ý bile kendini esirgerken
Gýyabýmda söylenen kem sözleri duyardým.
Vicdanýmýn ipini, çekebilseydim erken
Mum alevli afaký, yangýn yeri sayardým
Ve durmazdý gözyaþým, müstahaktý yarýmlýk
Bir tek caným kalmýþtý, sadece bir çalýmlýk.
Ýdraktan paye aldý nihayet hakikatler
Akla sýðmaz kudretin sahibiydi Yaradan
Telaþtan sarsýlmýþtý bedensel hareketler
Hataya kýlýf iken öne sürülen beyan.
Piþmanlýk safhasýnda edilen tövbelerin
Nurdan yansýmasýydý, yüreklerdeki iman
Köklerini kuruttuk olasý darbelerin
Simaya yerleþince nur ile yüklü mihman.
Ruhlarýn özgürlüðü asýl þimdi baþlýyor
Hüsrana sebep olan o þeytaný taþlýyor.