Nefis Terânesi
Sitemkâr düþlerin bitmez gecesi
Yârin vuslatýný göremezsin sen
Otuz yýl gönlümde hasret acýsý
Gönül yarasýný saramazsýn sen
Nerde dua eden benim ardýmdan
Anam babam kaldý göçtüm yurdumdan
Kimseye dermaný sormam derdimden
Gönlüm emanettir kýramazsýn sen
Yandým piþemedim aþkýn yolunda
Hýzýr’ýn karný tok hikmet elinde
Mecnun’lar Leyla’yý bulmuþ çölünde
Kerem’im Aslý’ma eremezsin sen
Bir zaman gezindim þehitler ile
Sabrýn türküsünü çaktým þu dile
Cennet kapýsýnda hep bile bile
Umudun keyfini süremezsin sen
Cehennem tutuþtu gözümde benim
Melekler aðladý özümde benim
Damla nur kalmadý yüzümde benim
Kinlendim secdeye varamazsýn sen
Resûller kapýmý çalar sanmýþtým
Kitaplar yolumu bulur sanmýþtým
Hiç olmazsa yârim gelir sanmýþtým
Tek baþýna kabre giremezsin sen
Kadir gecesini beklemem deðil
Dünyevî artýk sus secdeye eðil
Belki gelir bu hâl üzre Azrail
Bir dünyalýk düþler kuramazsýn sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.