kim bilir sana ne zaman döneceðim... ýhlamurlar açtýðýnda belki kâbuslarým sona erdiðinde iflâh olmaz acýlarým dindiðinde mi kim bilir ne zaman büyüyeceðim... yürümeyi ne zaman öðreneceðim, ayaklarýmýn üzerinde dimdik durmayý? bu baþ dönmeleri,tuhaf dengesizlikler bu sen’delemeler ne zaman sona erecek sendeki ben öldüðünde mi yoksa bütün insanlýk yeniden dirildiðinde mi? peki içimde kopan kýyametler, yýllardýr süre gelen depremler, ölüp ölüp geriye gelmeler ne zaman dinecek bu çýlgýn delilikler? yürek týmarhanesinde beynime ihanet þoklarý verilirken mi tarifsiz acýlar ve gözyaþlarýyla titrerken... ýhlamurlar açtýðýnda belki
gönül yaralarý ne zaman kabuk baðlayacak ne zaman son bulacak bu debelenmeler kalpler acýdan hissizleþtiðinde mi gözler semâya bomboþ bakarken beklentiler son bulduðunda ya da sevgililer yüreklerin arka odalarýnda eskimiþ gözyaþlarýyla rutubetlendiðinde mi kýþlýklar çýkarýlýp yazlýklar kalkýnca bahar küsüp güneþ gülmez olunca belki kim bilir sana ne zaman döneceðim?... merhametin buz tuttuðunda özlemekten yýldýðýnda yürek zelzeleleri hayallerini yýktýðýnda belki kim bilir ne zaman döneceðim... Sosyal Medyada Paylaşın:
kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.