Cıgaram ve Ben...

deli dolu, deli kan
gençlikte kafalar duman
hele bir de cigara tüttürdüm mü
deðme gitsin...

lisede baþladým bu illete
hevesle
ne büyük hazla hava atardýk millete
erkekliðe atýlan ilk adým sayardýk
arkadaþlarla her teneffüs zula yerlere koþardýk
tadýmýzý kaçýran durumlar da yok deðildi
okulda öðretmenlerden
evde büyüklerden köþe bucak saklanýrdýk
çok muzdariptim bu hallerden
hep özgürce cigara içmekti tek hayalim
gözlerim kimseleri aramadan
baþý dik bir kumandan edasýyla
elimde cigaram
dumanlanmak dumanlanmak
pehh...

ve gün geldi öyle de oldu
büyümüþtüm
büyüklerimiz de birer birer ebedi saadete göçmüþlerdi
özgürdüm artýk
ama bir tuhaflýk vardý bu iþte
tat alamýyordum almam gerektiði yerde
halbuki yýllarca özlemini duyduðum þeydi
peki bu duygu karmaþasý nedendi?
Anlayamamýþtým açýkçasý…





hani hiç kimseyi takmayacaktým
hani kýnýndan kýlýç çeker gibi cigaramý çekecektim
hani umursuzca,
çýrçýr çarþýsýný ateþler gibi kibritimi çakacaktým
hani dumanlý daðlar gibi baþým dumanlanacaktý

öyle de oldu
ama dumanlý daðlar gibi deðil
içten içe yanan volkanlar gibi!
meðer ki özlemini duyduðum þey bu deðilmiþ
her gidenin ardýndan
saklanýlacak kimsenin kalmayýþýna aðlarmýþým
meðer ki yasaklý heveslerin verdiði hazý ararmýþým
artýk kimden saklanacak, kimden kaçacaktým
yok,
saklý heveslerinde tadý yok artýk
çünkü saklanýlacak deðerde büyüklerimiz de kalmamýþtý
yalnýz ben ve hazsýz özgürlüðüm kaldýk geride
büyüklerimin tüm özlemlerini, hasretleriyle gömdüm içime
gidiþleriyle,
ciðerlerime inat cýgaramdan çektiðim her nefeste
þairin dediði gibi;
kýrýlan kalbimin cam kýrýklarý batýyor içime! ...


Þükrü AKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: