KIRGINIM!...

Bir zaman oynatýp, þahlara kaldýran,
Bir zaman uyutup, düþlere daldýran,
Bir zaman açtýrýp, güllere solduran,
Durmadan yanýltan kadere kýrgýným!


Hatýrlansýn diye çok çabaladýðým,
Felek kesesinden hep ödünç aldýðým,
Yine tutar diye, mayalar çaldýðým,
Yýllara çekilen süngere kýrgýným!


Siyah zülüfleri erkenden aðartan,
Acýyý içime taksimle daðýtan,
Sinsi darbelerle ansýzýn baðýrtan,
Sesi yasa boðan, kedere kýrgýným!


Heva ve hevese daldýrýp yitiren,
Ölüm heybetinden ömürler bitiren,
Gaflete daldýrýp, habersiz götüren,
Zamansýz çýkýlan sefere kýrgýným!


Ateþinde donup, buzunda yandýðým,
Ýçime damladýkça, donarak kaldýðým.
Ceylan bakýþýna o vurgun olduðum,
Yanýmda olmayan dilbere kýrgýným!


Riyayla bakarken dost görünen göze
Þeytanýn þubesi nuranisiz yüze
Ýbret alýnmadan boþ söylenen söze
Hak kelam konuþmaz dillere kýrgýným!


Kýrgýným el atýp kýrýlan dallara,
Kýrgýným vuslata varmayan yollara,
Kýrgýným severken sarmayan kollara,
Hiç halden anlamaz ellere kýrgýným!..



Þükrü AKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: