TEMEL BİR GÜN-8

Daha Demin Satmýþtým

Emekli Liman Dayý
Yaþar Beþikdüzü’nde.
Eksilmez gülümseme
Kýrýþ kýrýþ yüzünde.

Bir akþam çakýr keyif;
Arada yalpa atar.
Dertten kasvetten uzak
Evin yolunu tutar.

Yolda görür bir inek.
Biri ipini tutmuþ.
Görenler sanýr, hayvan
Yürümeyi unutmuþ.

“-Selam.”; ”-Aleyküm selam.”
Ýnek durur; gitmiyor.
Adam ipi çekiyor,
“-Heþ!”diyor, iþitmiyor.

Liman dayý düþünür;
“-Ne de güzel inekmiþ.
Üþenir yürümeye.
Bu huyu bana çekmiþ.”

Ýnek Liman Dayý’ya
Bakar bakar, baðýrýr.
Liman Dayý hislenir,
Sahibini çaðýrýr;

“-Bu inek beni sevdi.
Alýcýyým satarsan.”
“-Elbet satarým; ancak,
Ýki teklik atarsan.”

Artýk Dayý’nýn inek;
Arkasýndan geliyor.
Öyle rahat geliþ ki,
Sanki evi biliyor.

Dayý varýr evine
Seve seve ineði.
Eriþince kapýya,
Çaðýrýr Emine’yi:

“-Kusura bakma haným
Bu gün epey geç kaldým.
Ama her þeye deðdi.
Gel bak sana ne aldým.”

Kadýn iner aþaðý.
Dayý-inek yan yana.
Çýkýþýr kocasýna;
“-Herif; aþk olsun sana!

Ben bu meret ineði
Bir celebe katmýþtým.
Sütü azaldý diye
Daha demin satmýþtým.”


Sosyal Medyada Paylaşın: