Kaplayýp Kadýrga’yý Eskala’dan yukarý,
Yaralý yüreðimi saldýn efkâra duman.
Sinemi söndürmeye yetmez daðlarýn karý.
Ah duman; bahtým gibi zifiri kara duman.
Gün oldu, bir gelinin baþýndaki taç gibi.
Sarýldýn kel daðlara sevgiye muhtaç gibi.
Gün oldu, çiðdemlere iksirli ilaç gibi.
Bir görünüp bir gittin, öykündün yâra duman.
Ah duman, kara duman; sana intizarým var.
Bir kez ersem murada kime ne zararým var?
Kalbimin yarýsýný bulmaya kararým var.
Hasretim cemaline; var git daðlara duman.
Ayýrma kýnalýmdan çekil; yalvarýyorum.
Koyunlarýn peþinde sevdamý arýyorum.
Hangi yöne seðirsem çýkmaza varýyorum.
Vuslat umutlarýmý býrakma zora duman.
Belki de üstündedir kadife pelerini.
Takmýþtýr kulaðýna para küpelerini.
Göreyim çimenleri, daðýn tepelerini.
Atma beni ateþe, koma bimara duman.
Çökme hayallerime, yýkma olancasýný.
Sýrçadan köþkümüzün söndürme bacasýný.
Firaka düþtüm kýrma Çepni’nin ricasýný.
Kirli mendil misali atma kenara duman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.