Rahat yatağım Arşipel

Yumurta sarýsý
güneþe
bansam kendimi,
ne lezzetli bir son olurdu…
Kediler þaþkýn,
ne yapacaklarýný bilmiyorlar
sýcakta,
biraz gölge için sýký kavga oluyor bazen,
çocukluðumda ayaðý diðerine göre
daha kýsa olan bir çocuk vardý mahallede,
metal parça ile desteklenmiþ,
ayakkabý giyerdi.
Her adýmda metalik ses kulak çýnlatýrdý.
Ancak farký yoktu bizim için.
Her oyuna dahil ederdik onu.
Geride kalmamak,
eksik görünmemek için
insanüstü bir çaba gösterir,
en az bizim kadar koþardý.
Çoðunlukla ayaðýný unuturduk zaten.
O anlatmadýkça sormazdýk.
Kendi kurallarýmýz vardý.
Mahkemeye, avukata, polise ihtiyacýmýz yoktu.
Birbirimizi öldürmedik,
hiç çalmadýk birbirimizden,
Bazen nefret eder, ertesi gün barýþýrdýk,
Basit ve kolaydý hayat,
yazlar ve günler uzun,
deniz daha tuzlu,
güneþ lezzetliydi...
Büyüdükçe kaybedilen birþey
vardý o yýllarda.
Birþeyleri yitirdik adam olurken…
Ve sonunda adam saydýk kendimizi…

Þimdi burada oturmuþ
aðustos böceðini dinliyor,
bazende izliyorum onu…
Karný aðaca sürtündükçe bu ses çýkýyor,
ve ýsýtýyor içindeki yumurtalarýný,
bir hayat oluþmasý için
gereken ýsýyý üretmek zorunda
yaz sýcaðýnda
aðustos böceði…
Gel de hayran olma!
Eðer bir yaz günü duymuyorsanýz
aðustos böceklerini,
kandýrýlmýþsýnýz demektir…
Gidin baþka yere, yaz yok orada…

Tenimi sarýyor tenin,
içinde geçiyorum kendimden,
her nefes ýslak,
kirpiklerin batýyor gözüme,
saçlarýnýn ilmiði boynuma geçeli çok olmuþ,
ölüm yok,
yaþamak var,
ölümüne yaþamak,
damarlarýmdan gümbür gümbür geçiyor,
küçük penceremden dünyaya
tazyikle boþalýyor hayat,
dudaklarýnýn soðuk suyundan içince
gevþiyor, sýrtüstü uzanýyorum denize…
Arþipel’den rahat yatak mý var?







Sosyal Medyada Paylaşın: